Hedonizm, haz veya zevk arayışının insan yaşamındaki en yüksek değer olduğunu savunan bir felsefi ve yaşam tarzı öğretisidir. Temelde, kişisel haz ve keyfin maksimizasyonunu ön planda tutar.
Hedonizm terimi Antik Yunan filozofları tarafından kullanılmıştır, ancak felsefi çerçevesi ve savunulan fikirler zamanla değişmiştir. Genellikle iki ana tipe ayrılır:
- Epiküryanizm: Epikür tarafından kurulan bu öğreti, haz ve acı arasında bir denge kurmayı ve sadece gereksinim duyulan hazlarla ilgilenmeyi önerir. Bu, basit yaşam tarzını benimseme ve moderasyon ilkesini içerir. Epiküryanlar, sadece fiziksel hazlarla değil, aynı zamanda zihinsel ve duygusal huzur ile de ilgilenirler.
- Benthamizm ve Utilitarizm: Jeremy Bentham ve John Stuart Mill gibi düşünürler, hedonizmi toplumsal yarar açısından ele alarak geliştirdiler. Onlara göre, eylemlerin doğruluğu veya yanlışlığı, bu eylemlerin sonuçlarına bağlı olarak, toplumun en büyük mutluluğunu artırmaya yönelik olup olmadığına bağlıdır. Bu, bireysel hazların yanı sıra toplumsal mutluluğun da gözetilmesini içerir.
Hedonizmin eleştirileri, sadece kişisel zevk arayışının egoizm ve düşüncesizlikle sonuçlanabileceğini, toplumun refahını ve uzun vadeli mutluluğu göz ardı ettiğini belirtir. Ayrıca, bazıları için, yalnızca haz üzerine odaklanmanın yaşamın derin anlamlarını göz ardı ettiği ve ruhsal tatmini sağlayan diğer değerlerin önemini küçümsediği düşünülür.
Hedonizm, karmaşık bir felsefi konu olup, çeşitli alt dalları ve yorumları bulunmaktadır.