“Anglosakson” terimi, tarih öncesi ve Ortaçağ dönemlerinde Britanya Adaları’nda yaşayan halkları ifade etmek için kullanılır. Bu terim, Anglo-Sakson halklarının birleşimi olan bir etnik ve kültürel grubu tanımlamak için kullanılır.
“Anglo” kelimesi, “İngilizce konuşan” veya “İngiliz” anlamına gelir. “Saxon” kelimesi ise Ortaçağ’da İngiltere’nin güney ve doğusunda yaşayan Germen halkını ifade eder. Anglo-Saksonlar, İngiltere’nin büyük bir kısmını oluşturuyordu ve Anglo-Sakson İngilteresi, Ortaçağ boyunca İngiltere’nin temelini oluşturdu.
Anglo-Saksonlar, Ortaçağ boyunca Britanya Adaları’nda büyük bir etki ve nüfuz sahibi oldular. Özellikle 5. yüzyıldan 11. yüzyıla kadar olan dönemde, Anglo-Sakson Krallığı’nı kurarak Britanya Adaları’nda egemenlik kurdular. Bu dönem boyunca İngilizce dilinin temelleri atıldı ve İngiliz kültürü şekillenmeye başladı.
Anglo-Saksonlar, Vikinglerin ve Normanların Britanya’ya olan etkisiyle ve sonrasında İngiltere’nin Norman istilası (1066) ile yerel nüfuzlarını kaybettiler. Ancak, Anglo-Sakson kültürü ve dilinin etkisi İngiltere’nin temelini oluşturmaya devam etti. Bugün, İngilizce konuşulan dünya genelinde, bu dönemin izleri hala bulunmaktadır ve İngiliz kültürü ve dilinin gelişimindeki önemli bir rol oynamıştır.
