Uzak bir ormanda, güçlü ve cesur bir kaplan yaşarmış. Bu kaplan, adı Zorba olan bir tilkiyle dostluk yapmıştı. Zorba, kaplanın en yakın arkadaşıydı ve birlikte birçok maceraya atılmışlardı.
Bir gün, ormanda bir hırsızlık vakası yaşandı. Değerli bir mücevher, ormanın içindeki kuytu bir mağaradan çalınmıştı. Ormandaki hayvanlar hemen olayı araştırmaya başladılar. Ancak, kimsenin gerçek suçluyu bulmakta başarılı olamadığı görüldü.
Bu sırada, Zorba kaplana yaklaşarak “Bu mücevheri ben çaldım, ama sana söylüyorum çünkü senin yardımına ihtiyacım var. Benim yardımcı olmanı istiyorum, kaplanım.” dedi.
Kaplan şaşkınlık içinde Zorba’ya baktı ve “Neden böyle bir şey yaptın?” diye sordu.
Zorba, kuytu mağaradan çaldığı mücevheri sakladığı yeri söyleyerek, kaplanın ona yardım etmesini istedi. Kaplan, Zorba’nın yalan söylediğine inanmadı ama ona yardım etmek istedi ve Zorba’nın dediği yere gitti.
Ancak, mağaranın içinde mücevheri bulamadılar. Zorba’nın yalan söylediğini anladığında ise iş işten geçmişti. Zorba, kaplanı kandırarak ona hırsızlıkla ilgili yalan bir hikaye uydurmuştu.
Kaplan, Zorba’nın kendisine güvenini suistimal ettiğini ve ona yalan söylediğini anladı. Bu olay, kaplanın güvenini kaybetmesine neden oldu ve Zorba ile olan dostluğu sona erdi.
Sonunda, gerçek suçluyu bulmak için kaplan ve diğer hayvanlar bir araya geldi ve hırsızlık vakasını çözmeyi başardılar. Bu olay, kaplanın bir daha asla yalan söylemeyeceği ve dostluğun değerini daha iyi anlayacağı bir ders oldu.
Ve böylece, Yalan Söyleyen Kaplan hikayesi, güvenin ve dostluğun önemini vurgulayarak, yalanın ne kadar zararlı olabileceğini ve dostluğun temelinde güvenin olduğunu öğretir.